Magdalena Szweda "Do zakochania dwa ugryzienia" - recenzja

 

Czy wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia? A od pierwszego… ugryzienia?

Poznajcie Taysona – małego psiaka, który pewnego dnia niespodziewanym ugryzieniem postanowił skrzyżować ze sobą drogi Vivien i Nicka.

Jednak jeżeli myślicie, że były to sceny rodem z romantycznego filmu, to jesteście w błędzie! Bo od tego momentu bohaterom przytrafia się seria kompromitujących zdarzeń, które co rusz wymykają się spod kontroli. To jednak wcale nie sprawia, że zaczynają unikać siebie nawzajem. Wręcz przeciwnie – ciągnie ich do siebie tak, że aż iskry lecą. Ale gdy tylko próbują się do siebie zbliżyć w ten sposób – coś zawsze musi stanąć im na przeszkodzie. Raz będzie to uroczy Tyson, który nie przepada za Vivien, innym razem będzie to jej były chłopak, albo… no właśnie… pewne bliźniaczki, które jak uważa Nick – są złem wcielonym.

Jak wiele kompromitujących sytuacji odhaczą, zanim zrozumieją, jak bardzo im na sobie zależy?

Czy były facet Vivien da jej w końcu spokój, a urocze bliźniaczki przestaną pakować się w tarapaty, przyprawiając tą dwójkę o zawał?

Czy Nick i Vivien w końcu będą mogli być razem, bez obawy, że gdy tylko zbliżą do siebie swoje usta, świat znowu stanie na głowie?

To przezabawna, romantyczna historia z elementami erotyki, której sceny opisane są naprawdę ze smakiem. Bardzo mi się podobało, jak autorka płynnie przechodziła od humoru do TEGO napięcia pomiędzy bohaterami. Świetnie bawiłam się z Vivien i Nickiem, chociaż nie powiem – bywały momenty, w których szczególnie mnie irytowali. Zwłaszcza Nick – czasami sprawiał wrażenie mega niedojrzałego i zdarzało mu się też być zazdrosnym o nic. Zabrakło mi tu też trochę więcej rozmów między nimi i takich zwykłych sytuacji, bo większość z nich sprowadzała się jednak do wpadek, ich wzdychania do siebie nawzajem i nieustannym dążeniu do wylądowania wreszcie w łóżku, co przez bardzo długi czas nie dochodziło do skutku – sam ten fakt był akurat fajny, bo budował napięcie, ale nie zmienia to faktu, że pomiędzy tą sympatyczną dwójką mogło być coś znacznie więcej niż tyko wpadki i wzajemna chcica ;p.

Ogólnie oceniam książkę pozytywnie – była inna niż wszystkie, które do tej pory czytałam, co stanowiło dla mnie świetną odskocznię, której akurat potrzebowałam. Słyszałam, że to pierwsza taka książka autorki, że na co dzień słynie z mroczniejszych i brutalniejszych klimatów. Trudno mi to sobie póki co wyobrazić po tej pełnej humoru powieści, ale koniecznie będę musiała sięgnąć po tamte książki.

Moja ocena: 8/10 

Katarzyna Salach "Gdy mnie uniewinnisz" - recenzja

 

Ta książka od początku zapowiadała się na jazdę bez trzymanki – i dokładnie to dostałam, tylko w trochę innym tempie, niż się spodziewałam.

Poznajemy Maxa, który po dziesięciu latach wychodzi z więzienia z jedną myślą w głowie: odpłacić za to, co mu zrobiono. I naprawdę trudno mu się dziwić, bo facet przeszedł piekło za cudze grzechy. Jego plan? Uderzyć tam, gdzie Cole zaboli najbardziej. Problem w tym, że „tam” okazuje się Carmen – dziewczyna, która nie ma zielonego pojęcia, co jej rodzina ma za uszami.

Carmen żyje sobie spokojnie, trochę zagubiona, trochę odsunięta przez własnego ojca, aż tu nagle jej życie wali się jak domek z kart. I to nie dlatego, że zrobiła coś złego, tylko dlatego, że ktoś inny kiedyś narozrabiał.

Książka jest pisana z perspektywy ich obojga, więc można naprawdę wejść im do głów. I to działa super, zwłaszcza przy Maxie, który jest jednocześnie twardy jak beton, a pod spodem ma całą masę emocji, których wolałby nie mieć. Carmen też daje się lubić – jest wrażliwa, pogubiona, ale stara się trzymać pion.

Teraz minus dla mnie: wątek romantyczny idzie jak ślimak na wakacjach. Są myśli, jest iskierka, kilka spojrzeń, ale długo, dłuuugo NIC konkretnego. Dopiero późniejsze rozdziały dają trochę więcej emocji między tą dwójką. Jeśli ktoś lubi wolne tempo – będzie zachwycony; ja miałam momenty, kiedy chciałam im krzyknąć „no ruszcie się wreszcie!”

Co do fabuły – podoba mi się, że autorka nie idzie na skróty. Pokazuje, że zemsta to nie lekarstwo, tylko kolejna trucizna. A to, jak przeszłość bohaterów potrafi ich dogonić, jest podane bardzo wiarygodnie.
Końcówka? Świetna. Naprawdę trudno byłoby to zamknąć lepiej.

Plus za całą muzyczną otoczkę, motyw z fortepianem i klimat, jaki to buduje. No i okładka – wiadomo, robi robotę.

Podsumowując: jeśli lubisz historie mroczne, pełne rodzinnych brudów, tajemnic i emocji, które rozwijają się powoli, ale mają sens – ta książka powinna cię wciągnąć. Nie jest to historia z fajerwerkami co pięć stron, ale kiedy już się rozpędza, to naprawdę trzyma.

Moja ocena: 7/10

Współpraca z Wydawnictwem 
Black Dragon 

Dermena Intensive - recenzja suplementu diety

 

Macie czasem wrażenie, że Wasze włosy wypadają garściami, a paznokcie łamią się od samego patrzenia?

 
Jeśli tak, to mam coś, co może Wam pomóc, bo ja jestem zachwycona!

Wpadł mi w ręce suplement Dermena Intensive - w formie płynnych saszetek (bez glutenu!). Skład jest krótki i treściwy: hydrolizowany kolagen, witamina B5, B6 i cynk. Czyli dokładnie to, czego włosy i paznokcie potrzebują, żeby wrócić do żywych.

Pije się jedną saszetkę dziennie - prosto z opakowania albo po rozpuszczeniu w wodzie/soku. Smak? Malina. I to taka naprawdę smaczna, więc stosowanie nie boli.

Co zauważyłam u siebie?

- mniej włosów na szczotce i w odpływie (mąż też jest zadowolony ;p)

- pojawiły się baby hair tam, gdzie dawno ich nie widziałam

- włosy zrobiły się mocniejsze i bardziej błyszczące

- paznokcie przestały się tak łatwo rozdwajać i łamać

Nie będę ściemniać - nie stało się to w trzy dni, ale po kilku tygodniach różnica była wyraźna i w końcu przestałam panikować przy każdym czesaniu.

Dla kogo to będzie super opcja?

Dla osób, które walczą z osłabionymi włosami, nadmiernym wypadaniem, łamliwymi paznokciami albo po prostu chcą je wzmocnić nie tylko kosmetykami, ale też od środka.

I powiem wprost: ufam Dermenie, bo nie raz ocaliła mnie z opresji i tym razem też mnie nie zawiodła. Świetna opcja, jeśli chcecie zadbać o włosy nie tylko od zewnątrz, ale i od wewnątrz. 

 

Moja ocena: 10/10   

Katarzyna Smoła "Scarlet letters" tom 1 - recenzja patronacka

 

Claire Castelli to kobieta, której się nie zapomina - silna, zdeterminowana i gotowa wejść w sam środek przestępczego świata, by odzyskać kontrolę nad własnym życiem. A Eric Blackthorne? Cóż… to ten typ faceta, który jednym spojrzeniem potrafi wywołać dreszcz, ale też przyprawić o ból głowy.

Główna bohaterka nie miała łatwej przeszłości. To, co wydarzyło się w jej życiu siedzi w niej tak bardzo, że w jej głowie powstaje plan, do którego potrzebuje zimnego i wyrachowanego władcy londyńskiego półświatka. Zdaje sobie sprawę, że współpraca z nim może być niebezpieczna, lecz bardzo szybko okazuje się, że również i pociągająca. 

Tych dwoje raz walczy ze sobą, by za chwilę znów przyciągać się jak magnes. Pożądanie miesza się tu z gniewem, a granica między nienawiścią a pragnieniem zaciera się z każdą kolejną stroną.

Jest jeszcze Sebastian - prawa ręka Erica, doskonały strzelec, który nie ma sobie równych. Choć początkowo wydaje się, że on i Claire nie dojdą nigdy do porozumienia, można w ich relacji dostrzec jednak pewną nutę sympatii. Muszę przyznać, że choć facet ten pełnił raczej drugoplanową rolę - był niesamowicie ciekawą postacią, którą mimo tego czym się zajmował, dało się lubić.

Tymczasem pewna agentka depcze im po piętach... jednak okazuje się, że może przy tym stracić przez to więcej, niż mogłaby przypuszczać. 

Czy Claire i Eric dojdą do porozumienia?

Czy pozwolą sobie, by doszło między nimi do czegoś więcej?

Jakim facetem okaże się Sebastian? 

Czy agentce uda się dopaść Blackthorne'a? Jaką cenę przyjdzie jej zapłacić za to, że zbliżyła się do swego celu?

Co takiego wydarzyło się w życiu Claire, że stała się tym, kim się stała? 

To historia o władzy, pożądaniu i grze, w której stawką jest nie tylko lojalność, ale i serce. A Londyn... jeszcze nigdy nie był tak niebezpiecznie pociągający.

Katarzyna Smoła genialnie stworzyła każdą z postaci i zapewniam, że żadna z nich nie była tu przypadkowa. Napięcie pomiędzy bohaterami wzrasta w mgnieniu oka, po czym Autorka odbiera nam to, za co nie raz miałam ochotę ją udusić! Końcówka, jak i tytuł wskazuje na to, że będzie kolejna część, a sposób w jaki zakończyła się ta historia sprawił, że nie mogę się doczekać kontynuacji. 

Moja ocena: 9/10

 

Współpraca reklamowa z

Wydawnictwo AlterNatywne  

"Antologia z dreszczykiem" - recenzja patronacka

 

Szukacie czegoś, co podniesie Wam ciśnienie bardziej, niż mocna kawa? „Antologia z dreszczykiem” to mój kolejny patronat, który chciałabym wam przedstawić! Dziewiętnastu autorów postanowiło sprawdzić, jak daleko można posunąć się w budowaniu napięcia. Każdy z autorów zabiera nas w inny, mroczny zakątek ludzkiej wyobraźni – duchy, zjawy i szaleńcy, których lepiej nie spotykać po zmroku. Każde z opowiadań wciąga nas w inny koszmar i zostawia z uczuciem, że coś, albo ktoś wciąż stoi tuż za nami.

Choć każde z opowiadań jest krótkie, żadne nie pozostawia czytelnika obojętnym. Autorzy budują napięcie w różny sposób, przez co czytelnik nie może się nudzić. Czasami sięgają po elementy grozy rodem z dawnych legend,  innym razem wplatają w fabułę wątki psychologiczne czy obyczajowe. I to właśnie ta różnorodność sprawia, że antologia nie nuży, a wręcz przeciwnie – z każdą kolejną historią rośnie ciekawość, co czeka na kolejnych stronach. Każdy autor dorzuca coś od siebie i to jest super! Ta książka udowadnia, że historia nie musi być długa, by wbiła w fotel, wprawiła w osłupienie, przyprawiła o dreszcze.

Spośród wszystkich opowiadań jedno szczególnie zapadło mi w pamięć i tutaj chciałabym się do niego odnieść. Historia nosi tytuł „Jestem tu na łowach” (Autorka: Marzena Herka-Kistela). W klubie mężczyzna poluje na swoją zdobycz. I wypatruje w tłumie ofiarę – dziewczynę dosyć przeciętną, niewinną i naiwną. Ale czy na pewno? Bo gdy zaczyna wprowadzać w życie swój plan, okazuje się, że facet cholernie się pomylił. To historia, w której do samego końca nie wiadomo, kto jest ofiarą, a kto potworem. Ta pełna emocji i zaskakujących zwrotów akcji opowieść pokazuje, że prawdziwe zwycięstwo nie zawsze tkwi w sile, lecz w sprycie i umiejętności tworzenia mylnych pozorów. To właśnie takie teksty jak ten sprawiają, że „Antologia z dreszczykiem” jest nie tylko zbiorem historii – to podróż przez ludzkie lęki, instynkty i słabości, która długo nie pozwala o sobie zapomnieć.

Jeżeli lubicie mroczne, niepokojące historie – ta książka musi zagościć na waszych półkach.

Moja ocena: 9/10

 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem

Ostre Pióro

Renata Kuryłowicz " Klątwy, duchy i zbrodnie" - recenzja

 

Czy lubicie, gdy jeszcze długo po zamknięciu książki wasze myśli błądzą po mrocznych zakamarkach ludzkiej psychiki? Jeżeli nie - lepiej nie czytajcie tej książki przed snem. Ale jeśli to Wasz klimat - usiądźcie wygodnie, zapraszam Was na recenzję!

Renata Kuryłowicz stworzyła coś więcej niż zwykły zbiór historii o duchach czy nawiedzonych miejscach. To reportaż z pogranicza świata realnego i tego, który wciąż zastanawiamy się, czy naprawdę istnieje. Znajdziecie tu dziewięć rozdziałów, a w każdym z nich inne zbrodnie, legendy, klątwy i opowieści, które balansują między faktami a tym, co niewyjaśnione.

Niektóre historie są tak brutalne, że czyta się je z otwartymi ustami. "Sprawa Hello Kitty" wywarła na mnie największe wrażenie i po niej długo nie potrafiłam dojść do siebie.

Co uważam za ogromny plus tej książki?

Po pierwsze, jestem pod wrażeniem ogromnego researchu jaki autorka zrobiła do tej książki - naprawdę!  

Po drugie, fajne jest to, że autorka nie rozwleka tematów, nie próbuje przekonać nas do istnienia sił nadprzyrodzonych i nie próbuje przestraszyć nas na siłę. 

Po trzecie, prowokuje nas do myślenia i zadania sobie pytań o to, dlaczego tak ważna jest dla nas wiara w to co nadprzyrodzone, nawet w obliczu racjonalnych faktów i niezbitych dowodów. 

Muszę przyznać, że czytając opis książki, a także mając na uwadze jej tytuł, byłam przygotowana na coś zupełnie innego, niż otrzymałam. Myślałam, że to będzie kolejny horror, a tu proszę bardzo... dziennikarski zlepek faktów, dotyczących prawdziwych, realnych zbrodni, a nie świata wymyślonego, wykreowanego na potrzeby lektury. 

To nie jest lekka lektura. To podróż, którą z pewnością zapamiętacie na długo. To książka, po której staniecie się ostrożniejsi, a wasze zaufanie do świata i do ludzi nie będzie już takie samo. 

Moja ocena: 9/10  

Współpraca reklamowa z wydawnictwem 

ZNAK 

Produkty do włosów Kallos Rosemary - recenzja

 

 

 #współpracareklamowa #kallos #mojechwilezrozmarynem #trnd

Przedstawiam Wam serię produktów marki Callos Rosemary 🥰.
W zestawie otrzymałam: szampon, maskę oraz serum 😊.

 
Moje oczekiwania były spore i muszę przyznać, że produkty te doskonale poradziły sobie z moim włosami🥰. To co najbardziej mi się spodobało to miękkość jaką im nadały❤️❤️. Włosy stały się mocniejsze, przestały wypadać tak nadmiernie, a serio sypały się wcześniej jak żywa choinka na trzech króli 😅. 

Zapach tych produktów jest taki ziołowy, średnio przyjemny podczas mycia, ale po umyciu i wysuszeniu - włosy pachną bardzo świeżo i delikatnie! 

Dzięki Kallos moje włosy stały się bardziej błyszczące i znacznie łatwiejsze do rozczesywania ☺️. 

Jedynym minusem była nieporęczna butelka jeśli chodzi o szampon - super, że jest go tak dużo, ale fajnie jak byłaby jakoś inaczej wyprofilowana ☺️.

Moja ocena: 9/10  

 

Współpraca reklamowa z 

Kallos 

Recenzja perełek zapachowych do prania - Lenor Spring Awakening i Lenor Unstoppables

 

 

#współpracareklamowa dla LENOR 

 

Witajcie kochani! 💙

 
Dziś mam dla Was coś pachnącego - moją opinię o produktach, które ostatnio testowałam w swoim domu.
Tym razem w mojej pralni zagościły perełki zapachowe Lenor w dwóch wersjach:

🌸 Spring Awakening
💧 Unstoppables

 

To nic innego jak perfumy do prania w formie małych perełek, które mają zapewnić świeżość nawet do 12 tygodni (tak, też byłam ciekawa, czy to możliwe!).

Dodawałam je bezpośrednio do bębna pralki - razem z ubraniami. Prałam dosłownie wszystko: ręczniki, pościel, ścierki, a nawet dziecięce ubranka. Potem wszystko lądowało w suszarce.

I powiem Wam jedno – zapach po wyjęciu z suszarki był obłędny! 😍
Świeży, intensywny, ale nie duszący. Utrzymywał się naprawdę długo – nawet po kilku dniach w szafie czułam tę czystość i lekkość.
To było trochę tak, jakbym miała swój „domowy zapach”, który otula wszystko, co miękkie i czyste.

✨ Podsumowując:
Obie wersje perełek naprawdę mnie zachwyciły, ale jeśli miałabym wybrać jedną - Spring Awakening skradło moje serce. Jest delikatniejsze, bardziej świeże i idealne do codziennego prania.
Unstoppables to z kolei mocniejszy, wyrazisty zapach – świetny do ręczników czy pościeli, które mają pachnieć jak z luksusowego spa.

Zdecydowanie polecam każdemu, kto lubi, gdy pranie nie tylko wygląda, ale też pachnie perfekcyjnie. 💙
Dla mnie to mały domowy rytuał, który naprawdę poprawia humor

 

Moja ocena: 10/10 

#ŻyjemyZapachem #FeelGoodInLenor #LenorUnstoppables #perełkizapachowe #trnd

Justyna Pawlikowska "Zakazana" - recenzja patronacka

Kamila przygotowuje się do ślubu, przekonana, że już wkrótce spełni się jej największe marzenie. Z zewnątrz jej związek z Łukaszem wydaje się niemal idealny — on jest czuły i troskliwy, ona pragnie go uszczęśliwiać. Jednak pod tą pozorną harmonią kryją się tematy, o których w związku trudno się rozmawia. Ich relacja, choć poprawna, zaczyna przypominać rutynę – pozbawioną emocji, namiętności i tej iskry, którą Kamila pamięta z przeszłości.

Wszystko zmienia się pewnego wieczoru, gdy podczas swojego panieńskiego Kamila niespodziewanie spotyka dwóch dawnych kochanków – Roberta i Macieja. Oboje przystojni, obaj zaręczeni, a jednak zupełnie różni. Robert to typ pewnego siebie uwodziciela, lubiącego dobrą zabawę i ryzyko, natomiast Maciek wydaje się bardziej wrażliwy, emocjonalny, i właśnie on zyskał moją większą sympatię.

To nieoczekiwane spotkanie staje się początkiem historii, która do tej pory istniała jedynie w fantazjach Kamili. Kobieta, znudzona monotonią swojego związku, daje się porwać zakazanemu pragnieniu. Z czasem ich spotkania nabierają coraz bardziej ryzykownego charakteru i przekraczają granice.

Czy Kamila odważy się przyznać narzeczonemu do zdrady?

Jaką rolę w tej historii odegra jej najlepsza przyjaciółka?

I czy naprawdę wszystko, co się wydarzyło, było dziełem przypadku?

„Zakazana” to nie tylko erotyk z wątkiem miłosnego trójkąta, ale przede wszystkim opowieść o kobiecie, która zatraciła siebie w poszukiwaniu szczęścia. O pragnieniu bliskości, które przerodziło się w uzależnienie. O intrydze, zdradzie i zazdrości, która potrafi zniszczyć nie tylko relację, ale i człowieka. To historia o tym, jak cienka bywa granica między namiętnością a upadkiem.

Książkę czyta się bardzo szybko, jest ona przepełniona wręcz pikantnymi scenami, a wszystko to autorka czyni lekkim piórem i ze smakiem.

 

Moja ocena: 9/10 

 

Współpraca reklamowa z:
Wydawnictwo Nowoczesne 

Honorata Szlęzak "Fatum" - recenzja patronacka

 

 

Honorata Szlęzak to autorka, która nie boi się tematów trudnych i bolesnych. W swojej twórczości z konsekwencją przygląda się ludziom stojącym na marginesie życia – tym, których doświadczenia naznaczone są cierpieniem, samotnością i poczuciem przegranej. Jej najnowsza książka „Fatum” to zbiór dwóch przejmujących opowiadań, w których wyraźnie wybrzmiewa pytanie o granice ludzkiej wolności i możliwość wpływania na własny los.

W pierwszej części poznajemy historię Doktorki – wykształconej, a jednak bezrobotnej kobiety, która marzy o bogactwie i lepszym życiu. Choć los niejednokrotnie daje jej szansę na odmianę, bohaterka nie potrafi jej wykorzystać. Brak wiary w zmianę sprawia, że pozostaje bierna, coraz mocniej pogrążając się w beznadziei.

Druga część to opowieść o Maji Witkowskiej – młodej kobiecie niesłusznie skazanej, której życie staje się pasmem dramatycznych doświadczeń aż do samego końca.

Proza Honoraty Szlęzak jest zarazem prawdziwa i niepokojąca. Autorka nie udziela łatwych odpowiedzi, ale otwiera przestrzeń do refleksji, prowadząc czytelnika w głąb dramatów swoich bohaterów. To opowiadania o gęstej atmosferze, pełne napięcia i subtelnych metafor, które sprawiają, że lektura staje się intensywnym przeżyciem.

„Fatum” nie pozwala przejść obok siebie obojętnie. To książka, która stawia pytania o przeznaczenie i o to, czy człowiek może je przekroczyć, czy raczej skazany jest na odgrywanie roli narzuconej przez los. Literatura wymagająca – dla czytelników gotowych zmierzyć się z ciemniejszą stroną ludzkiej egzystencji.

Na uwagę zasługuje także warstwa językowa. Książkę czyta się szybko, bo składa się głównie z dialogów, które bywają jednak trudne do przebrnięcia – pełne wulgaryzmów, ulicznego żargonu i mocnych sformułowań. Ten styl może budzić opór, ale jednocześnie oddaje autentyczne brzmienie rozmów ludzi z określonego środowiska: blokowisk, marginesu społecznego, „ulicy”. Choć na co dzień nie przepadam za taką stylistyką, w tym przypadku uznaję ją za uzasadnioną – w pełni oddaje klimat miejsc i losy bohaterów.

 

Moja ocena: 8/10 

 

Współpraca reklamowa z
Wydawnictwo Nowoczesne 

Tulia Topa "Jak rozbiłam szkło" - recenzja

 

Tulia Topa dorastała w rodzinie Świadków Jehowy. Jej dzieciństwo i młodość były podporządkowane restrykcyjnym zasadom narzucanym przez Ciało Kierownicze. Dodatkowym ciężarem był fakt, że ojciec pełnił funkcję starszego zboru – zamiast ułatwiać życie, sprawiało to, że Julia musiała być jeszcze ostrożniejsza. Każdy jej ruch był obserwowany i oceniany.

W pewnym momencie jednak nastąpił przełom. Tulia postanowiła odejść z organizacji, a to oznaczało, że w oczach rodziny i wspólnoty stała się kimś obcym, kimś „złym”. Została wykluczona, ale mimo tego nie żałowała swojej decyzji. To nie była łatwa droga, ale była jej własna.

W książce autorka prowadzi nas przez kolejne etapy swojego życia – od dzieciństwa po dorosłość. To nie tylko zapis wspomnień, ale też bardzo szczere pokazanie świata, w którym radość i wolność bywają tłumione pod przykrywką bezpieczeństwa. Podczas lektury cały czas miałam wrażenie, że Tulia to niezwykle silna i odważna kobieta. Nie każdy miałby tyle determinacji, by się wyrwać. I jeszcze mniej osób zdobyłoby się na to, by opowiedzieć swoją historię publicznie.

Dużym plusem jest styl – prosty, naturalny, sprawiający, że czytelnik czuje się jakby autorka siedziała obok i opowiadała wszystko wprost. Dzięki temu emocje są naprawdę intensywne i łatwo wsiąknąć w tę opowieść.

Na końcu książki czeka list do rodziców. Piękny, szczery i bolesny zarazem – to fragment, który mocno chwyta za serce i na długo zostaje w pamięci.

„Jak rozbiłam szkło” to książka, po którą naprawdę warto sięgnąć. Dla tych, którzy chcą zobaczyć, jak wygląda życie w zamkniętej wspólnocie religijnej. Dla tych, którzy sami znaleźli się w podobnym miejscu i szukają odwagi. Ale też dla wszystkich ciekawych świata. To mocne i prawdziwe świadectwo, które trudno odłożyć bez emocji.

 

Moja ocena: 9/10 

 

Współpraca reklamowa z
Wydawnictwem Znak  

Recenzja kosmetyków od jokasklep.pl

 

 

Dzień dobry Kochani! 

 
Dzisiaj przychodzę do Was z moją opinią na temat kosmetyków, które otrzymałam od jokasklep.pl. Postanowiłam zaprezentować je w kolejności – od mojego największego ulubieńca po ten, który najmniej przypadł mi do gustu:

1. Krem nawilżająco–rozświetlający Face-Queen – mój absolutny faworyt. Zawiera ekstrakt z brzoskwini i witaminę C. Stosowałam go zarówno na noc, jak i rano pod makijaż – w obu przypadkach świetnie się sprawdził. Skóra była nawilżona, promienna, a do tego ten cudowny zapach! (ocena: 5/5)

2. Oczyszczający płyn micelarny Face-Queen – w składzie znajdziemy aloes i białą herbatę. Zapach jest obłędny! To chyba najlepszy płyn micelarny, jaki miałam od dawna. Skóra po nim jest świeża i czysta, naprawdę spełnia swoją rolę. (ocena: 5/5)

3. Ochronny krem do rąk i paznokci – zawiera ekstrakt z figi, żurawiny, masło shea i glicerynę roślinną. Nawilża i regeneruje, a przy tym ma bardzo przyjemną konsystencję i delikatny zapach. Po jego użyciu uczucie nawilżenia utrzymywało się długo. Moje dłonie i paznokcie naprawdę potrzebowały takiego wsparcia. (ocena: 5/5)

4. Micelarny żel pod prysznic Skin Progress – w jego składzie znajdziemy naturalne składniki: biomicele z ryżu, smoczy owoc i kompleks czterech owoców (granat, figa, morwa biała, miłorząb japoński). Działa antyoksydacyjnie i wygładzająco. Na początku zachwycił mnie zapach i ciekawa konsystencja, niestety po spłukaniu nie utrzymywał się on na skórze. Szkoda, bo chciałoby się nim pachnieć dłużej. Mimo to żel dobrze oczyszcza i pozostawia uczucie nawilżenia. (ocena: 4/5)

5. Intensywnie nawilżające serum do paznokci z aloesem – to produkt, na który najbardziej czekałam… i niestety najbardziej mnie rozczarował. Z ogromnym trudem (i przy pomocy męża) udało mi się wydostać serum tylko raz. Być może trafiłam na wadliwą tubkę, ale konsystencja przypominała gęstą galaretkę i wydostanie jej na zewnątrz graniczyło z cudem. Wielka szkoda, bo lubię markę Eveline i często po nią sięgam, a moje paznokcie naprawdę potrzebowały takiego kosmetyku. (ocena: 1/5)

Podsumowując: dla mnie największe plusy testowanych produktów to ich piękne zapachy, właściwości nawilżające i naturalne składy.

Współpraca reklamowa z jokasklep.pl

SANYTOL dodatek do prania - recenzja

 

#współpracareklamowa dla SANYTOL

Dzisiaj przychodzę do Was z produktem, który sprawia, że pranie staje się nie tylko skuteczne, ale i przyjemniejsze. Poznajcie SANYTOL – dodatek do prania o zapachu białych kwiatów.

Z marką SANYTOL miałam okazję zetknąć się już wcześniej, testując inny produkt, który zrobił na mnie świetne wrażenie. Tym razem było dokładnie tak samo – pełne zadowolenie!

Pranie wychodzi idealnie czyste, a piękny zapach utrzymuje się naprawdę długo. Najbardziej przekonuje mnie jednak fakt, że produkt ma właściwości dezynfekujące. Dzięki technologii Stop Odors SANYTOL eliminuje aż 99,9% bakterii, wirusów i drożdżaków – i to już w temperaturze 20°C.

Stosowałam go zarówno do prania kolorowego, jak i białego. Świetnie sprawdził się przy bieliźnie, ręcznikach, ściereczkach, pościeli, a także przy ubraniach mojej czterolatki, które często dostają mocno w kość. Efekt? Długotrwała świeżość i przyjemny zapach na długo po praniu.

Jeśli więc szukacie produktu, który skutecznie dezynfekuje, a jednocześnie nadaje ubraniom piękny zapach – SANYTOL na pewno Was nie zawiedzie!

 

Moja ocena: 10/10

#sanytol #dezynfekcja #higiena #sanytolstopzapachom #trnd