Lactourea żel i balsam - recenzja

 

 

#współpracareklamowa dla Lactovit

#NaprawionaSkóraMłodaSkóra #Lactourea #Trnd 

 

Łapka do góry, kto zmaga się z problemem suchej skóry! 

Przychodzę dzisiaj do Was z moją opinią o produktach Lactourea, które stworzone zostały po to, by intensywnie nawilżać i naprawiać skórę od środka. Produkty zawierają połączenie czystego mocznika z kwasem mlekowym. 

W zestawie otrzymałam:

- Żel do kąpieli 

- Balsam do ciała

- 20 próbek żelu oraz balsamu do podzielenia się z bliskimi

 

Oba produkty stosowałam codziennie - najpierw żel podczas kąpieli, a po wysuszeniu skóry stosowałam balsam. 

Produkty mają przyjemny, delikatny zapach, który nadaje świeżości. 

Moja skóra w okresie zimowym często zmaga się z suchością, a tej zimy tego problemu nie zauważyłam, więc wydaje mi się, że mogło to być zaletą stosowanych produktów. 

Skóra stała się miękka, przyjemna w dotyku no i oczywiście pięknie pachnie! Myślę, że nie raz jeszcze sięgnę po te produkty, bo zdobyły moją sympatię i zaufanie.

 

Moja ocena: 9/10 

Joanna Świątkowska "Umowa na zemstę" - recenzja

 

Dawno nie miałam w rękach książki, która tak konsekwentnie trzymałaby poziom i jednocześnie ciągle mnie zaskakiwała. Umowa na zemstę Joanny Świątkowskiej to historia, która zaczyna się jak klasyczny romans hate-love z motywem zemsty, a bardzo szybko pokazuje, że pod tą etykietą kryje się coś znacznie głębszego. 

Karlie po zdradzie narzeczonego i przyjaciółki nie wybiera ucieczki ani roli ofiary. Wręcz przeciwnie - chce odzyskać godność i kontrolę nad własnym życiem. Kluczowy jest tu jednak wybór „partnera do zemsty”. Rhys nie jest przypadkowym mężczyzną. To były szef jej chłopaka. Ten fakt dodaje całej historii ostrości, bo zemsta przestaje być tylko emocjonalna, a zaczyna uderzać dokładnie tam, gdzie najbardziej boli. I to działa. 

 

Rhys to jedna z tych postaci, które zostają w głowie na długo. Chłodny, zdystansowany, z reputacją człowieka bezwzględnego, a jednocześnie pełen pęknięć, których nie widać na pierwszy rzut oka. Autorka nie wykłada kart na stół od razu - przeciwnie, co jakiś czas wytrąca czytelnika z poczucia, że „już wszystko wie”. Gdy wydaje się, że rozumiemy Rhysa albo Karlie, nagle dostajemy kolejny fragment przeszłości. Czasem bolesny, czasem wręcz przerażający, ale zawsze taki, który zmusza do zatrzymania się i refleksji.

 

Napięcie między bohaterami jest tu elektryzujące, wręcz fizycznie odczuwalne, ale to zdecydowanie nie jest pusty pociąg seksualny, jak w wielu powieściach tego typu. Tu wszystko buduje się powoli i sensownie. Między Karlie a Rhysem iskrzy, bo spotykają się dwie silne osobowości, dwa charaktery z bagażem doświadczeń, a nie tylko dwa ciała reagujące na siebie automatycznie. Ich relacja rozwija się krok po kroku - w rozmowach, w spojrzeniach, w napięciu zawieszonym między jednym zdaniem a kolejnym. To nie są puste dialogi o tym, jak bardzo się pragną, tylko ważne, często trudne rozmowy, które odsłaniają ich lęki, granice i słabości. A jednocześnie nie brakuje tu świetnych przepychanek słownych, ironii, ciętych ripost i momentów, które bawią. Dzięki temu ich relacja jest prawdziwa. Kibicujemy jej, bo naprawdę chce się patrzeć, jak się do siebie zbliżają.

 

Ogromnym atutem tej powieści są też postacie drugoplanowe. Przyjaciółki, rodzice, rodzeństwo - nikt tu nie jest tylko tłem. Każda z tych osób ma swoją rolę, swoje emocje i wpływ na bohaterów. Relacje rodzinne bywają trudne, niewygodne, nieidealne – i właśnie dlatego tak prawdziwe. Dzięki nim świat przedstawiony w książce wydaje się kompletny, żywy i bardzo ludzki.

 

To, co szczególnie doceniam, to sposób, w jaki autorka pisze o przemocy psychicznej, manipulacji i długofalowych skutkach toksycznych relacji. Bez patosu, bez moralizowania, za to z ogromną świadomością emocjonalną. Ta książka nie tylko opowiada historię  - ona pokazuje, jak łatwo można się rozsypać i jak trudno potem poskładać siebie na nowo.

 

I muszę to powiedzieć wprost: narracja trzecioosobowa, której zwykle nie lubię, tutaj sprawdziła się znakomicie. Dała przestrzeń na wielowymiarowość postaci i pozwoliła autorce w pełni pokazać swój warsztat. To nie jest przypadkowo napisana historia - to bardzo świadomie poprowadzona opowieść.

 

Dla mnie „Umowa na zemstę” to książka zupełnie inna niż większość romansów z tego gatunku. Jeśli mam wystawić ocenę, to bez wahania 10/10. I z pełnym przekonaniem, że takich historii chce się czytać więcej.

Moja ocena: 10/10

 

Współpraca reklamowa z 

Wydawnictwem WasPos 

Magdalena Szweda "Do zakochania dwa ugryzienia" - recenzja

 

Czy wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia? A od pierwszego… ugryzienia?

Poznajcie Taysona – małego psiaka, który pewnego dnia niespodziewanym ugryzieniem postanowił skrzyżować ze sobą drogi Vivien i Nicka.

Jednak jeżeli myślicie, że były to sceny rodem z romantycznego filmu, to jesteście w błędzie! Bo od tego momentu bohaterom przytrafia się seria kompromitujących zdarzeń, które co rusz wymykają się spod kontroli. To jednak wcale nie sprawia, że zaczynają unikać siebie nawzajem. Wręcz przeciwnie – ciągnie ich do siebie tak, że aż iskry lecą. Ale gdy tylko próbują się do siebie zbliżyć w ten sposób – coś zawsze musi stanąć im na przeszkodzie. Raz będzie to uroczy Tyson, który nie przepada za Vivien, innym razem będzie to jej były chłopak, albo… no właśnie… pewne bliźniaczki, które jak uważa Nick – są złem wcielonym.

Jak wiele kompromitujących sytuacji odhaczą, zanim zrozumieją, jak bardzo im na sobie zależy?

Czy były facet Vivien da jej w końcu spokój, a urocze bliźniaczki przestaną pakować się w tarapaty, przyprawiając tą dwójkę o zawał?

Czy Nick i Vivien w końcu będą mogli być razem, bez obawy, że gdy tylko zbliżą do siebie swoje usta, świat znowu stanie na głowie?

To przezabawna, romantyczna historia z elementami erotyki, której sceny opisane są naprawdę ze smakiem. Bardzo mi się podobało, jak autorka płynnie przechodziła od humoru do TEGO napięcia pomiędzy bohaterami. Świetnie bawiłam się z Vivien i Nickiem, chociaż nie powiem – bywały momenty, w których szczególnie mnie irytowali. Zwłaszcza Nick – czasami sprawiał wrażenie mega niedojrzałego i zdarzało mu się też być zazdrosnym o nic. Zabrakło mi tu też trochę więcej rozmów między nimi i takich zwykłych sytuacji, bo większość z nich sprowadzała się jednak do wpadek, ich wzdychania do siebie nawzajem i nieustannym dążeniu do wylądowania wreszcie w łóżku, co przez bardzo długi czas nie dochodziło do skutku – sam ten fakt był akurat fajny, bo budował napięcie, ale nie zmienia to faktu, że pomiędzy tą sympatyczną dwójką mogło być coś znacznie więcej niż tyko wpadki i wzajemna chcica ;p.

Ogólnie oceniam książkę pozytywnie – była inna niż wszystkie, które do tej pory czytałam, co stanowiło dla mnie świetną odskocznię, której akurat potrzebowałam. Słyszałam, że to pierwsza taka książka autorki, że na co dzień słynie z mroczniejszych i brutalniejszych klimatów. Trudno mi to sobie póki co wyobrazić po tej pełnej humoru powieści, ale koniecznie będę musiała sięgnąć po tamte książki.

Moja ocena: 8/10 

Katarzyna Salach "Gdy mnie uniewinnisz" - recenzja

 

Ta książka od początku zapowiadała się na jazdę bez trzymanki – i dokładnie to dostałam, tylko w trochę innym tempie, niż się spodziewałam.

Poznajemy Maxa, który po dziesięciu latach wychodzi z więzienia z jedną myślą w głowie: odpłacić za to, co mu zrobiono. I naprawdę trudno mu się dziwić, bo facet przeszedł piekło za cudze grzechy. Jego plan? Uderzyć tam, gdzie Cole zaboli najbardziej. Problem w tym, że „tam” okazuje się Carmen – dziewczyna, która nie ma zielonego pojęcia, co jej rodzina ma za uszami.

Carmen żyje sobie spokojnie, trochę zagubiona, trochę odsunięta przez własnego ojca, aż tu nagle jej życie wali się jak domek z kart. I to nie dlatego, że zrobiła coś złego, tylko dlatego, że ktoś inny kiedyś narozrabiał.

Książka jest pisana z perspektywy ich obojga, więc można naprawdę wejść im do głów. I to działa super, zwłaszcza przy Maxie, który jest jednocześnie twardy jak beton, a pod spodem ma całą masę emocji, których wolałby nie mieć. Carmen też daje się lubić – jest wrażliwa, pogubiona, ale stara się trzymać pion.

Teraz minus dla mnie: wątek romantyczny idzie jak ślimak na wakacjach. Są myśli, jest iskierka, kilka spojrzeń, ale długo, dłuuugo NIC konkretnego. Dopiero późniejsze rozdziały dają trochę więcej emocji między tą dwójką. Jeśli ktoś lubi wolne tempo – będzie zachwycony; ja miałam momenty, kiedy chciałam im krzyknąć „no ruszcie się wreszcie!”

Co do fabuły – podoba mi się, że autorka nie idzie na skróty. Pokazuje, że zemsta to nie lekarstwo, tylko kolejna trucizna. A to, jak przeszłość bohaterów potrafi ich dogonić, jest podane bardzo wiarygodnie.
Końcówka? Świetna. Naprawdę trudno byłoby to zamknąć lepiej.

Plus za całą muzyczną otoczkę, motyw z fortepianem i klimat, jaki to buduje. No i okładka – wiadomo, robi robotę.

Podsumowując: jeśli lubisz historie mroczne, pełne rodzinnych brudów, tajemnic i emocji, które rozwijają się powoli, ale mają sens – ta książka powinna cię wciągnąć. Nie jest to historia z fajerwerkami co pięć stron, ale kiedy już się rozpędza, to naprawdę trzyma.

Moja ocena: 7/10

Współpraca z Wydawnictwem 
Black Dragon 

Dermena Intensive - recenzja suplementu diety

 

Macie czasem wrażenie, że Wasze włosy wypadają garściami, a paznokcie łamią się od samego patrzenia?

 
Jeśli tak, to mam coś, co może Wam pomóc, bo ja jestem zachwycona!

Wpadł mi w ręce suplement Dermena Intensive - w formie płynnych saszetek (bez glutenu!). Skład jest krótki i treściwy: hydrolizowany kolagen, witamina B5, B6 i cynk. Czyli dokładnie to, czego włosy i paznokcie potrzebują, żeby wrócić do żywych.

Pije się jedną saszetkę dziennie - prosto z opakowania albo po rozpuszczeniu w wodzie/soku. Smak? Malina. I to taka naprawdę smaczna, więc stosowanie nie boli.

Co zauważyłam u siebie?

- mniej włosów na szczotce i w odpływie (mąż też jest zadowolony ;p)

- pojawiły się baby hair tam, gdzie dawno ich nie widziałam

- włosy zrobiły się mocniejsze i bardziej błyszczące

- paznokcie przestały się tak łatwo rozdwajać i łamać

Nie będę ściemniać - nie stało się to w trzy dni, ale po kilku tygodniach różnica była wyraźna i w końcu przestałam panikować przy każdym czesaniu.

Dla kogo to będzie super opcja?

Dla osób, które walczą z osłabionymi włosami, nadmiernym wypadaniem, łamliwymi paznokciami albo po prostu chcą je wzmocnić nie tylko kosmetykami, ale też od środka.

I powiem wprost: ufam Dermenie, bo nie raz ocaliła mnie z opresji i tym razem też mnie nie zawiodła. Świetna opcja, jeśli chcecie zadbać o włosy nie tylko od zewnątrz, ale i od wewnątrz. 

 

Moja ocena: 10/10   

Katarzyna Smoła "Scarlet letters" tom 1 - recenzja patronacka

 

Claire Castelli to kobieta, której się nie zapomina - silna, zdeterminowana i gotowa wejść w sam środek przestępczego świata, by odzyskać kontrolę nad własnym życiem. A Eric Blackthorne? Cóż… to ten typ faceta, który jednym spojrzeniem potrafi wywołać dreszcz, ale też przyprawić o ból głowy.

Główna bohaterka nie miała łatwej przeszłości. To, co wydarzyło się w jej życiu siedzi w niej tak bardzo, że w jej głowie powstaje plan, do którego potrzebuje zimnego i wyrachowanego władcy londyńskiego półświatka. Zdaje sobie sprawę, że współpraca z nim może być niebezpieczna, lecz bardzo szybko okazuje się, że również i pociągająca. 

Tych dwoje raz walczy ze sobą, by za chwilę znów przyciągać się jak magnes. Pożądanie miesza się tu z gniewem, a granica między nienawiścią a pragnieniem zaciera się z każdą kolejną stroną.

Jest jeszcze Sebastian - prawa ręka Erica, doskonały strzelec, który nie ma sobie równych. Choć początkowo wydaje się, że on i Claire nie dojdą nigdy do porozumienia, można w ich relacji dostrzec jednak pewną nutę sympatii. Muszę przyznać, że choć facet ten pełnił raczej drugoplanową rolę - był niesamowicie ciekawą postacią, którą mimo tego czym się zajmował, dało się lubić.

Tymczasem pewna agentka depcze im po piętach... jednak okazuje się, że może przy tym stracić przez to więcej, niż mogłaby przypuszczać. 

Czy Claire i Eric dojdą do porozumienia?

Czy pozwolą sobie, by doszło między nimi do czegoś więcej?

Jakim facetem okaże się Sebastian? 

Czy agentce uda się dopaść Blackthorne'a? Jaką cenę przyjdzie jej zapłacić za to, że zbliżyła się do swego celu?

Co takiego wydarzyło się w życiu Claire, że stała się tym, kim się stała? 

To historia o władzy, pożądaniu i grze, w której stawką jest nie tylko lojalność, ale i serce. A Londyn... jeszcze nigdy nie był tak niebezpiecznie pociągający.

Katarzyna Smoła genialnie stworzyła każdą z postaci i zapewniam, że żadna z nich nie była tu przypadkowa. Napięcie pomiędzy bohaterami wzrasta w mgnieniu oka, po czym Autorka odbiera nam to, za co nie raz miałam ochotę ją udusić! Końcówka, jak i tytuł wskazuje na to, że będzie kolejna część, a sposób w jaki zakończyła się ta historia sprawił, że nie mogę się doczekać kontynuacji. 

Moja ocena: 9/10

 

Współpraca reklamowa z

Wydawnictwo AlterNatywne  

"Antologia z dreszczykiem" - recenzja patronacka

 

Szukacie czegoś, co podniesie Wam ciśnienie bardziej, niż mocna kawa? „Antologia z dreszczykiem” to mój kolejny patronat, który chciałabym wam przedstawić! Dziewiętnastu autorów postanowiło sprawdzić, jak daleko można posunąć się w budowaniu napięcia. Każdy z autorów zabiera nas w inny, mroczny zakątek ludzkiej wyobraźni – duchy, zjawy i szaleńcy, których lepiej nie spotykać po zmroku. Każde z opowiadań wciąga nas w inny koszmar i zostawia z uczuciem, że coś, albo ktoś wciąż stoi tuż za nami.

Choć każde z opowiadań jest krótkie, żadne nie pozostawia czytelnika obojętnym. Autorzy budują napięcie w różny sposób, przez co czytelnik nie może się nudzić. Czasami sięgają po elementy grozy rodem z dawnych legend,  innym razem wplatają w fabułę wątki psychologiczne czy obyczajowe. I to właśnie ta różnorodność sprawia, że antologia nie nuży, a wręcz przeciwnie – z każdą kolejną historią rośnie ciekawość, co czeka na kolejnych stronach. Każdy autor dorzuca coś od siebie i to jest super! Ta książka udowadnia, że historia nie musi być długa, by wbiła w fotel, wprawiła w osłupienie, przyprawiła o dreszcze.

Spośród wszystkich opowiadań jedno szczególnie zapadło mi w pamięć i tutaj chciałabym się do niego odnieść. Historia nosi tytuł „Jestem tu na łowach” (Autorka: Marzena Herka-Kistela). W klubie mężczyzna poluje na swoją zdobycz. I wypatruje w tłumie ofiarę – dziewczynę dosyć przeciętną, niewinną i naiwną. Ale czy na pewno? Bo gdy zaczyna wprowadzać w życie swój plan, okazuje się, że facet cholernie się pomylił. To historia, w której do samego końca nie wiadomo, kto jest ofiarą, a kto potworem. Ta pełna emocji i zaskakujących zwrotów akcji opowieść pokazuje, że prawdziwe zwycięstwo nie zawsze tkwi w sile, lecz w sprycie i umiejętności tworzenia mylnych pozorów. To właśnie takie teksty jak ten sprawiają, że „Antologia z dreszczykiem” jest nie tylko zbiorem historii – to podróż przez ludzkie lęki, instynkty i słabości, która długo nie pozwala o sobie zapomnieć.

Jeżeli lubicie mroczne, niepokojące historie – ta książka musi zagościć na waszych półkach.

Moja ocena: 9/10

 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem

Ostre Pióro